ആകസ്മികം

നീണ്ട എട്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍, പ്രവാസിയായി നാടിലേക്ക് വരാതെ. ഇന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല എങ്ങിനെ എനിക്ക് ഇതിനു കഴിഞ്ഞെന്നു. മനുഷ്യന്റെ ഓരോ അവസ്ഥകള്‍ അവനെ ചിന്തിക്കാത്ത ഇടങ്ങളിലേക്ക് പറഞ്ഞുവിടുന്നു. നാടിനെയും നാട്ടാരെയും സ്‌നേഹിച്ചു ഇവിടുത്തെ ചങ്ങാത്തവും കളിയും ചിരിയും ഒക്കെ പങ്കുകൊണ്ടു നടന്ന ഞാന്‍ പ്രൊഫഷണല്‍ കോഴ്‌സ് എടുത്തു പഠിച്ചതാണ് എന്നെ ഇവിടുന്നു പറിചെടുത്തത്. നല്ല നിലയില്‍ വിജയം വന്നപ്പോള്‍ നമ്മുടെ കേരളത്തിന് എന്നെ സ്വീകരിക്കാന്‍ പരിമിതി ഉണ്ടായി. ഇവിടത്തെ രാഷ്ട്രീയ കാലാവസ്ഥകള്‍ നല്ല തൊഴില്‍ സംരംഭകരെ ഇവിടുന്നു അകറ്റി നിര്‍ത്തി, തൊട്ടപ്പുറത്തെ കര്‍ണാടകയും, തമിഴ്‌നാടും നേട്ടം കൊയ്തപ്പോള്‍ എന്നെ പോലുല്ലവര്‍ക്കും നാട് വിടേണ്ട അവസ്ഥയായി. അല്ലെകില്‍ വീടുകാരുടെ നിര്ബന്ധം പലരെയും നാടുകടത്തി. അവര്‍ എപ്പോളും നമ്മളുടെ നല്ല ഭാവി മാത്രം ചിന്തിക്കും അങ്ങിനെ. അവിടുന്ന് എക്‌സ്പീരിയന്‍സ് കിട്ടിയപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ കിട്ടും എന്ന മോഹം പ്രവാസത്തിലേക്ക് നയിച്ച്.

അവിടുത്തെ സിറ്റിസണ്‍ഷിപ് കൂടി കിട്ടിയപ്പോള്‍ ജോലി എളുപ്പമായി. അങ്ങിനെ കമ്പനിയിലെ നല്ല ജോലിക്കാരന്‍ ആയപ്പോള്‍ എം.ഡി തന്നെ എന്നെ വിലക്ക് വാങ്ങി ഒരു മരുമകന്റെ രൂപത്തില്‍, കല്യാണവും ഒക്കെ അവിടുന്ന് തന്നെ ആയിരുന്നു. അവര്‍ തന്നെ എല്ലാം അറേഞ്ച് ചെയ്തു. ചുരുക്കം ചിലരെ നാട്ടില്‍ നിന്ന് അവര്‍ തന്നെ കൊണ്ടുവന്നു. അച്ഛനും അമ്മയും അടുത്ത മൂന്നു നാല് പേരും മാത്രം. കല്യാണം എന്നത് ഒരിക്കലും ഗുണം ചെയ്തില്ല, നല്ല ഒരു സാമ്പത്തിക അടിത്തറ ഉണ്ടാക്കി എന്നല്ലാതെ രണ്ടു പേരും രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളിലായിരുന്നു. അവള്‍ പറയുന്നത് എനിക്കും എന്റെ കാര്യങ്ങള്‍ അവള്‍ക്കും സ്വീകാര്യമായില്ല. വഴക്കും അടിപിടിയും നിത്യ സംഭവമായി. മലയാളി ആയിരുന്നിട്ടും അവളെ പോലെ ജനനം മുതല്‍ അവിടെ ജീവിച്ചവള്‍ക്ക് നമ്മുടെ നാടിന്റെ സംസ്‌കാരമോ പൈത്രുകമോ ഒന്നും സ്വീകര്യമാല്ലയിരുന്നു. ലേറ്റ് നൈറ്റ് പാര്‍ട്ടിയിലും ഡിസ്‌കോ ക്ലബിലും അവള്‍ നിത്യ സന്ദര്‌സകയായി. എതിര് പഞ്ഞിട്ടും അവള്‍ക്കു അതില്‍ നിന്നും പിന്മാറാന്‍ പറ്റിയില്ല. വഴിപിഴച്ചുപോയ മകളെ നന്നാക്കാന്‍ എന്നെ വിലക്കെടുത്തതാണെന്നു മനസ്സിലാക്കാന്‍ വൈകി.

പക്ഷെ നിത് മോന്‍ എന്നെ അവളുടെ ഭര്‍ത്താവായി തുടരാന്‍ പ്രേരിപിച്ചു. അവള്‍ക്കും അവനെ വലിയ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു. അവന്‍ പിറന്നപ്പോള്‍ അവള്‍ കുറച്ചു നന്നായതുപോലെ. അവന്റെ കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ അവള്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് നോക്കിത്തുടങ്ങി. അതിനു ശേഷം മാത്രം മറ്റു കാര്യങ്ങള്‍..

അങ്ങിനെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഓടിപോയി. നാടിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കു പുച്ചമായിരുന്നു. ഒരു വൃത്തിയും ഇല്ലാത്ത രാജ്യം എന്നാണ് പറഞ്ഞത് ,പരസ്യമായി മൂക്ക് ചീറ്റുകയും ,മൂത്രം ഒഴിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പകര്ച്ചവ്യാധികളുടെ നാടായിരുന്നു അവള്‍ക്കു ഇത് .അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവളെ ഇവിടേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവരാനും കഴിഞ്ഞില്ല ,വരാന്‍ കൂടാക്കിയുമില്ല .അവസാനം കഴിഞ്ഞ മാസം അവള്‍ സമ്മതിച്ചു .അതും അച്ഛന്റെ നാട് കാണാന്‍ ഉള്ള നിത് മോന്റെ വാശിയില്‍ അവള്‍ സമ്മതിച്ചു എന്ന് മാത്രം ,അവള്‍ക്കു തീരെ താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുനില്ല .അങ്ങിനെയുള്ള വരവാണ് ,വലിയ സന്തോഷം ഒന്നും ഇല്ല ,മുഖം മൂടികെട്ടിതന്നെ ,ഏതോ ഒരു കര്‍മം ചെയ്തു തീര്‍ക്കുന്നതുപോലെ .

എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ നിന്നും കാര്‍ പട്ടണം വിട്ടു ചെറിയ ഗ്രാമ തിലേക്കു കടന്നു ,നിത് മോന്‍ മാത്രം കാഴ്ചകള്‍ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു ,അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടി ,മൂക്കുപൊത്തിയും ഇരുന്നു ,നിന്റെ മനസ്സില്‍ ഉള്ള അത്രയും ദുര്‍ഗന്ധമോ മാലിന്യമോ ഇവിടെ ഇല്ല എന്ന് പറയണം എന്ന് തോന്നി, പക്ഷെ എന്തിനു ഒരു സീന്‍ ഉണ്ടാക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചു മിണ്ടാതിരുന്നു . വര്‍ഷങ്ങളായി കാണാത്ത നാടിനെ ആസ്വദിച്ചിരുന്നു, നിത് മോന് എല്ലാം പുതുമ ആയിരിന്നു.

കാര്‍ ഓടികൊണ്ടിരുന്നു, രണ്ടു ഭാഗത്തും വെള്ളം നിറഞ്ഞ ഒഴുക്കുള്ള തോടുകള്‍ ,കഴിഞ്ഞ ദിവസം മഴ പെയ്തിരിക്കാം, നല്ല ഒഴുക്കുണ്ട്, മുന്‍പ് നിറയെ വാഴയും മറ്റും ഉള്ള തോടിനു അപ്പുറത്ത് കാര്യമായ കൃഷി ഒന്നും ഇപ്പോള്‍ ഇല്ല, അങ്ങിങ്ങ് കമുകും വാഴകളും മാത്രം. എതിഭാഗത്ത് നിന്നുവന്ന ബസിനു സൈഡ് കൊടുക്കുമ്പോള്‍ കാര്‍ നിയന്ത്രണം തെറ്റി തോടിലേക്ക് മറിഞ്ഞു .തുറന്നു പോയ ഡോറിലൂടെ അവള്‍ തോട്ടിലെക്കു തെറിച്ചു, ഒഴുകാന്‍ തുടങ്ങി, നിത് മോനും, മുങ്ങിയും പൊങ്ങിയും അവര്‍ ഒഴുകിപോയികൊണ്ടിരുന്നു, നീന്തി ചെന്ന് നിത് മോനെ ബലമായി പിടിച്ചപോലെക്കും അവള്‍ കൈവിട്ടു .ഞങ്ങളെ നാട്ടുകാര്‍ രക്ഷ പെടുത്തി കരക്കെത്തിച്ചു ,ബസ് നിന്ന് അതില്‍ നിന്ന് കുറെ പേര്‍ തോടിലേക്ക് ചാടി, അവര്‍ നീന്തി അവളെ രക്ഷപെടുത്തി ,അവളുടെ കരക്കുകൊണ്ട് വന്നു. ബോധം പോയിരുന്നു ,അവിടം ജന പ്രളയമായി,അവര്‍ ഞങ്ങളെ അടുത്ത ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തിച്ചു ,നിത് മോന്‍ പേടിച്ചു പോയിരുന്നു ,എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ച അവന്റെ വിറയല്‍ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു .

വൈകി അവളുടെ ബോധം തെളിഞ്ഞു ,എന്നെയും മോനെയും കണ്ട അവള്‍ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു ,അപ്പോളേക്കും നിത് മോന്‍ സ്മാര്‍ട്ട് ആയി, പേടിയോടെ ഞാന്‍ അവള്കരികില്‍ എത്തി

‘സോറി നിനക്ക് ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്ത ഇവിടെ നിന്നെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു കൊണ്ടുവരരുതായിരുന്നു,ഭാഗ്യം കൊണ്ടാണ് രക്ഷപെട്ടത് ‘
‘അല്ല ഞാന്‍ മുന്‍പേ വരേണ്ടതായിരുന്നു ,വന്നത് കൊണ്ട് ഇവിടുത് കാരുടെ മനുഷ്യനോടുള്ള സ്‌നേഹം കണ്ടു ,എത്ര തിരക്കുണ്ടെങ്കിലും ഒരു അപകടം കണ്ടപ്പോള്‍,ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത എന്നെ അവര്‍ മരണത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷിച്ചു ,ഇതുപോലെ ഒരു അപകടം നടന്നപ്പോള്‍ ആരെങ്കിലും മുന്‍കൈ എടുത്തെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഇന്നും എന്റെ അമ്മ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു ,തിരക്ക് പിടിച്ച ഓട്ടത്തിനിടയില്‍ വഴിയില്‍ അപകടത്തില്‍ പെട്ട് കിടന്ന അമ്മയെ രക്ഷിക്കാന്‍ ആര്‍ക്കും സമയം ഉണ്ടായില്ല ‘ അവള്‍ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

‘ഇവിടെ യാണ് സ്‌നേഹവും സഹാനുഭൂടിയും ഒക്കെ ഉള്ളത് ,എന്നെ അറിയാത്ത എത്ര പേരാണ് എന്നെ തിരക്കി വന്നത് ,കാര്യങ്ങള്‍ തിരക്കുന്നത് ,ഇവിടുത്തെ ഒരാളുടെ പ്രശ്‌നം നാട്ടുകാരുടെ പ്രസ്‌നാമാണ് ,കുറച്ചുകാലം മുന്‍പേ വരേണ്ടതായിരുന്നു ,റിയലി ഐ യമ മിസ്സിംഗ് ടൂ മുച്ച് ,ഇനി ഞാന്‍ കുറേകാലം ഇവിടെയാണ്..കുറെ ഇവിടെയാണ് . ‘

അത് കേട്ടപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ പഴയ ഒരു തനി നാടുകാരനായി തുള്ളി ചാടുവാന്‍ തോന്നി ,വര്‍ഷങ്ങള്‍ കാത്തു കിടന്നു വന്ന സൌഭാഗ്യം പോലെ എന്തൊക്കെയോ ജീവിതത്തിന്റെ ദിശ മാറുന്നത് അയാള്‍ അറിഞ്ഞു ,മനസ്സില്‍ നാടിനോടും നാടുകാരോടും സ്‌നേഹം കൂടിവന്നു . രണ്ടു കൈകള്‍ കൊണ്ടും കൂട്ടിപിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ വലതു കൈ അപ്പോളും അവള്‍ വിട്ടിരുനില്ല .എപ്പോളും നമ്മള്‍ ഇവിടെ ഒന്നിച്ചു തന്നെ ഉണ്ടാവണം എന്നവള്‍ പറയുന്നതുപോലെ തോന്നിച്ചു.

 127 total views,  1 views today