Life Story

ആറു ദശകങ്ങൾക്ക് മുമ്പുള്ളൊരു കാലം. കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു ശേഷം കുട്ടനാട്ടിലെ ചെളിമണ്ണിൽ കാലുറച്ചിട്ടില്ലാത്ത ടോംസിന്റെ യൗവ്വനം. നേരം പോകാൻ വേണ്ടി എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കുത്തിവരച്ചു ഇരിക്കും. ആനയും ചുണ്ടൻ വള്ളങ്ങളുമുക്കെയായിരിക്കും പലതും .

ആരാണ് ഇന്നത്തെ സ്മൃതി ഇറാനി, സ്മൃതി മൽഹോത്ര എങ്ങനെ സ്മൃതി ഇറാനിയായി, ആ സ്മൃതി എങ്ങനെ കേന്ദ്രമന്ത്രിയായി ?

സവർക്കർജിയെ കുറിച്ച് ഒരു ചെറിയ കാര്യം കൂടി. 1926 ലാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവചരിത്ര പുസ്തകം പുറത്തുവരുന്നത്.

സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ പുരസ്‌കാരം നേടിയ പ്രഥമ ഇന്ത്യകാരനാണ് രവീന്ദ്രനാഥ ടാഗോർ (Rabindranath Tagore). കവി, ഗാനരചയിതാവ്, ചിത്രകാരൻ, തത്വചിന്തകൻ, നോവലിസ്റ്റ്, ചെറുകഥാകൃത്ത് തുടങ്ങിയ മേഖലകളിൽ തനതായ വ്യക്തിമുദ്ര പതിപ്പിച്ച ബഹുമുഖ പ്രതിഭയായിരുന്നു ടാഗോർ. (1861 – 1941 )

ആശയങ്ങളുടെ വൈപുല്യം കൊണ്ടും രചനകളുടെ വൈവിദ്ധ്യം കൊണ്ടും ആവിഷ്കരണത്തിലുള്ള ലാളിത്യം കൊണ്ടും എഴുത്തുകാർക്കിടയിൽ ഉന്നതശീർഷനായ പ്രസിദ്ധ മഹാകവി അക്കിത്തത്തിന് ഈ അംഗീകാരം ലഭിയ്ക്കുന്നത് തന്റെ തൊണ്ണൂറ്റി നാലാം വയസ്സിലാണ്

മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ട് കാലം ദക്ഷിണേന്ത്യൻ വനമേഖല അടക്കിവാഴുകയും വനാതിര്‍ത്തിയില്‍ നിര്‍ഭയം വിഹരിക്കുകയും ചെയ്ത കാട്ടുകൊള്ളക്കാരന്‍ വീരപ്പൻ.

അവരുടെ പേര് എനിക്കറിയില്ല. ഒരിക്കലും അറിയേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. റോഡിലൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ മുറുക്കാന്‍ കറയുള്ള “ഒരു ചിരിയില്‍” അവരെന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു. ഒരു മറുചിരിയില്‍ ഞാന്‍ അവരുടെ വിളി അന്ന് കേട്ടിരുന്നു.

സഞ്ചാരിയും ഗ്രന്ഥകാരനും പാകിസ്താന്റെ മുൻ യു .എൻ അംബാസഡറുമായ മുഹമ്മദ് അസദിന്റെ road to mecca (മക്കയിലേക്കുള്ള പാത )എന്ന പ്രശസ്ത ഗ്രന്ഥത്തിൽ നിന്നാണ് ബെന്യാമീൻ ഈ കോപ്പിയടി നടത്തിയതെന്ന് Shams Balusseri ആണ് പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നത്

വിദ്യാര്‍ഥിയായിരിക്കെ ഒരു സാഹസം എന്നനിലയിലാണ് മദ്യപാനം ആരംഭിച്ചത്. പക്ഷേ, പിന്നെയത് അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയാത്തവിധം ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറിയപ്പോള്‍ അക്കമിട്ട് പറഞ്ഞ നഷ്ടങ്ങള്‍ നാലും പലപ്പോഴായി അനുഭവിച്ചു

നിസ്വാര്‍ത്ഥമായി വലുപ്പച്ചെറുപ്പമില്ലാതെ മറ്റുള്ളവരുടെ സുഖ ദുഖങ്ങളില്‍ കൈ മെയ് മറന്ന് ഒപ്പം ചേരുന്ന ഒരാള്‍.. ഒരു കല്യാണ വീട്ടിലോ, മരണ വീട്ടിലോ അടിയന്തര വീട്ടിലോ നമ്മള്‍ക്കിയാളെ കാണാം

നളിനി ജമീലയുമായ് നടത്തിയ അഭിമുഖം കണ്ട് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ട് ഇരുന്നു പോയി. എന്തൊരു സ്ട്രോങ്ങ് സ്ത്രീയാണ് അവർ. എത്ര കൃത്യമായാണ് കാര്യങ്ങൾ വിലയിരുത്തുന്നത്.

മലയാള കവിതയിലെ ശ്രദ്ധേയരായ പതിനൊന്ന് കവികളുടെ കവിതകൾ ചേർത്ത് ആറ്റൂർ രവിവർമ്മ എഡിറ്റു ചെയ്ത് 1999 ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'പുതുമൊഴിവഴികൾ' എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ ആമുഖക്കുറിപ്പിലെ അവസാന വാചകമായി അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ എഴുതിയിരിക്കുന്നു ; 

ഞാൻ നാളെ മരിക്കുകയാണെങ്കിൽ എന്റെ കുടുംബം എങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. അത്ര ദയനീയമാണു എന്റെ സാമ്പത്തികസ്ഥിതി.

ജനയുഗം" വരാന്തപ്പതിപ്പിലേക്ക് വേണ്ടി കവി പഴവിള രമേശന്റെ ഒരു അഭിമുഖം അടിയന്തിരമായി തയ്യാറാക്കണമെന്ന് ഇടക്കുളങ്ങര ഗോപേട്ടൻ നിർദ്ദേശിച്ചതനുസരിച്ചാണ് ഞാൻ 2018 മേയ് മാസത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ ബന്ധപ്പെടുന്നത്.

വാൾപ്പയറ്റ്, അമ്പെയ്ത്ത്, കുതിരപ്പയറ്റ്, എന്നു വേണ്ട ഭരണതന്ത്രത്തിൽപ്പോലും കഴിവു തെളിയിച്ച വനിതയായിരുന്നു അബ്ബക്ക. ഉള്ളാളിന്റെ രാജ്ഞിയായി അധികാരം ഏറ്റെടുത്ത അബ്ബക്ക, വളർന്നു വരുന്ന പോർച്ചുഗീസ് ശക്തിയെക്കുറിച്ച് അതീവ ശ്രദ്ധാലുവായിരുന്നതിനാൽ അതിനെ ഏത് വിധേനയും പ്രതിരോധിക്കണമെന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തി

ജഡ്ജിയെ കാണണമെന്ന ആവശ്യവുമായി ഒരു പത്തുവയസ്സുകാരി കോടതി മുറിയിലേക്ക് വരുന്നു. ജഡ്ജി കാര്യം ചോദിക്കുന്നു. അപ്പോൾ ആ പത്തുവയസ്സുകാരി പറഞ്ഞു 'ഞാൻ നുജൂദ്, പത്ത് വയസ് , എനിക്ക് വിവാഹമോചനം വേണം' .

സാധാരണ ബസ്സിൽ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ ഉമ്മയോടൊപ്പം ബസ്സിന്റെ അടുക്കള എന്നറിയപ്പെടുന്ന മുൻഭാഗത്ത് തന്നെയാണ് കയറാറ്. എങ്ങാനും സ്റ്റോപ്പ് മാറി ഇറങ്ങിയാൽ പിന്നെ പറയാനുണ്ടോ? പക്ഷേ പോകുന്നത് കോളേജിലാക്കാണല്ലോ എന്ന ഗമയിൽ ഞാൻ ബസ്സിന്റെ പിൻ വാതിലിലൂടെയാണ് കയറിയത്.

പത്താം ക്ലാസ് റിസൽറ്റ് വന്നത് മുതൽ ഉപരിപഠനത്തിന് എവിടെ ചേരും? ഏത് കോളേജിൽ സീറ്റ് കിട്ടും എന്ന ചിന്തകൾ എല്ലാവരെപ്പോലെ എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു. ലഭിച്ച മാർക്ക് അളന്നും തൂക്കിയും നോക്കി പലരും എന്റെ ഭാവി പഠനം വ്യാസാ കോളേജിലായിരിക്കുമെന്ന് പ്രവചിച്ചു

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും തനിയ്ക്ക് എഴുതാന്‍ കഴിയാതെപോയ ഒരു ചെറുകഥയെക്കുറിച്ച് ഗബ്രിയേല്‍ ഗാര്‍സിയ മാര്‍കേസ് ഒരു സാഹിത്യസമ്മേളനത്തില്‍ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

അവര്ക്ക് വേണ്ടത് നിസാരമായ ചില കാര്യങ്ങൾ ആയിരിക്കും, അതായത് ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും കിട്ടാതെ പോയ ചിലത്. ചിലപ്പോൾ ഗാഢമായ ഒരാലിംഗനം, ഹൃദയത്തിൽ തൊടുന്ന ഒരു ചുംബനം, അല്ലെങ്കിൽ അടിമുടി ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഒരു രതിയനുഭവം.

ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ മുഖ്യ ശില്പിയാണ് ഡോ. ഭീംറാവു അംബേഡ്കർ (ഹിന്ദി: डा. भीमराव आंबेडकर, മറാത്തി: डॉ. भीमराव आंबेडकर) (ഏപ്രിൽ 14, 1891 — ഡിസംബർ 6, 1956). അടിസ്ഥാനവർഗ്ഗ ജനതയുടെ നവോത്ഥാന നായകനും ഇന്ത്യൻ നിയമജ്ഞനും പണ്ഡിതനും അധഃസ്ഥിതരുടെ രാഷ്ട്രീയ നേതാവുമായിരുന്നു അംബേഡ്കർ . മധ്യപ്രദേശിലെ മ്ഹൌ എന്ന സ്ഥലത്തെ പാവപ്പെട്ട ദളിത് കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച അംബേഡ്കർ ഇന്ത്യൻ ജാതിവ്യവസ്ഥയ്ക്ക് എതിരേ പോരാടുന്നതിനും ഹിന്ദു തൊടുകൂടായ്മയ്ക്ക് എതിരേ പോരാടുന്നതിനും തന്റെ ജീവിതം ഉഴിഞ്ഞുവെച്ചു. ദളിത് ബുദ്ധമത പ്രസ്ഥാനം ആരംഭിച്ചത് അംബേഡ്കർ ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ പരമോന്നത പൗരബഹുമതിയായ ഭാരതരത്ന അംബേഡ്കറിന് സമ്മാനിച്ചു. സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ പ്രഥമ നിയമമന്ത്രിയായിരുന്നു.

ഒന്നാം ക്ലാസ്സിൽ ആദ്യത്തെ ദിവസം തന്നെ ടീച്ചർ ചോദിക്കും ... " സ്കൂളിന്ന് പൈസ കിട്ടുന്ന അരി കിട്ടുന്ന കുട്ടികൾ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നേ ന്ന് " ആദ്യത്തെ കൊറച്ച് സമയത്തേക്ക് ആരും എഴുന്നേൽക്കില്ല.... മിക്കവാറും ആദ്യം പൊന്തുക ഞാനായിരിക്കും.... അത് അന്നൊക്കെ പട്ടിക ജാതിക്കാരിയാണെങ്കിലും ഞങ്ങൾക്ക് പൊതുവെയുള്ള കറുത്ത നിറം ചുരുണ്ട പ്രാന്തി തലമുടി (ആ അതെനിക്കുണ്ട് ) ചപ്പാത്തി പരുവ മുള്ള മൂക്ക് ....എല്ലുന്തിയ അപകർഷതാ ബോധം ദാരിദ്ര്യം ,തീരെ പഠിക്കാത്തവർ, ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവർ എന്നീ അളവുകൾക്ക് പുറത്താണ് ഞാൻ എന്ന അഹംഭാവം പോലെ എന്തോ എനിക്കും എന്റെ ചുറ്റുമുള്ളവർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് തീർച്ച....

കേരളത്തിലെ ആദിവാസി വിഭാഗത്തിൽ നിന്നൊരാൾ ആദ്യമായാണ് സിവിൽ സർവ്വീസ് നേടുന്നതെന്ന യാഥാർത്ഥ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടും മലയാളിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നുന്നില്ലെങ്കിൽ കാര്യമായ തകരാറുണ്ട് ഈ സമൂഹത്തിന്. ഇന്ന് മഹാഭൂരിപക്ഷം മലയാളികളും ജീവിക്കുന്നത് കാലങ്ങളായി മണ്ണിൻ ഉട​യോരെ കബളിപ്പിച്ച് കവർന്നെടുത്ത മുതലിലാണ്. ഈ നാണക്കേട് പുറത്തറിയിക്കാതിരിക്കാനുളള ശ്രമമാണ് അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും നമ്മൾ നടത്തുന്നത്.

ഒരു പ്രവാസിയുടെ ത്യാഗത്തിന്റെ കഥ! ഇത് എന്റെ സൃഷ്ടിയല്ല, കഴിഞ്ഞ എട്ടു വർഷമായി ഞാൻ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കനായൊരു മനുഷ്യന്റെ അനുഭവം. ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിലും തന്നെ അവഗണിച്ചവരെ വെറുക്കാൻ കഴിയാതെപോയ ആ മനുഷ്യനെ ഞാൻ ഇവിടെ സെന്തിൽ എന്ന് പേരിട്ടു വിളിക്കുന്നു (അദ്ദേഹത്തിന്റെയും, കുടുംബത്തിന്റെയും യഥാർത്ഥ പേര് വിവരങ്ങൾ ഇവിടെ എഴുതുന്നില്ല) പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വച്ച് അത് വിവരിക്കാനും എനിക്കറിയില്ല.

ഗീതയുടെയും സുമലതയുടെയും മുഖത്തു നിന്നു നമ്മൾ എന്നും കേട്ട ശബ്ദം.മഞ്ഞിൽ വിരിഞ്ഞ പൂക്കളിൽ പൂർണിമ ജയറാം,, 'നായിക'യിൽ ശാരദയും പത്മപ്രിയയും, ഭരതത്തിൽ ലക്ഷ്മി, പിന്നെ എത്രയോ ചിത്രങ്ങളിൽ അംബിക, ഉർവശി, മേനക, ചിത്ര, ഇനിയും എത്ര നടിമാർ കന്മദത്തിലെ മുത്തശ്ശിയമ്മ വരെ.. വളരെ വ്യത്യസ്തമായ ശബ്ദവും ഭാവവും.. വ്യത്യസ്തതയുള്ള ഒട്ടേറെ നായികമാരുടെ ശബ്ദമായിരുന്നെങ്കിലുംതൊഴിലിനു പുറത്തവർ താരതമ്യേന നിശ്ശബ്ദയായിരുന്നു.

ലോകമറിയുന്ന ലോകം ആദരിക്കുന്ന ഈ സാമൂഹിക പ്രവർത്തകയെ തെരുവിലും ബസ്റ്റാന്റിലും ഒന്നും കേരളീയർ തിരിച്ചറിയുന്നില്ലെന്നത് കാണുമ്പോൾ ഒന്നുറപ്പിക്കാം; നമ്മുടെ കണ്ണിൽ വെള്ളയും വെള്ളയുമിട്ട പരിഷ്ക്കാരികൾ മാത്രമാണ് സാമൂഹിക പ്രവർത്തകർ....!!! വർഷത്തിൽ പലതവണ അമേരിക്കയിലെയും യൂറോപ്പിലെയുമൊക്കെ...

ജോസഫ് മാഷിന്റെ കവിതയിൽ ഞാൻ കണ്ടത് പി.കെ.പ്രകാശ് എന്ന പ്രകാശേട്ടനെയാണ്.. എഴുതിയതുമദ്ദേഹത്തെ തന്നെയെന്നാണ് കരുതുന്നത്. നിങ്ങളും കണ്ടിരിക്കാം.കൊച്ചിയിൽ എവിടെ വച്ചെങ്കിലും ,എണ്ണ തിളങ്ങുന്ന കഷണ്ടിയുള്ള കഴുത്തിലൊരു വെള്ളത്തോർത്തു വട്ടമിട്ട, ചുമലിലൊരു കറുത്ത ബാഗു തൂക്കിയ, അധികമുയരമില്ലാത്ത, പറയത്തക്ക പ്രത്യേകതകൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരു ലോട്ടറി ക്കച്ചവടക്കാരനെ

മാനസികാരോഗ്യകേന്ദ്രത്തിൽ ചികിത്സയ്ക്ക് ചെന്നപ്പോഴും അദ്ദേഹം വൈദ്യർക്ക് മുന്നിൽ വച്ച ഒരേയൊരു പിടിവാശി തനിക്കു പൂന്തോട്ടം വച്ചുപിടിപ്പിക്കാൻ ഇത്തിരി മണ്ണുവേണം എന്നായിരുന്നു. ഇതേ ബഷീറിനെ നമുക്ക് മതിലുകളിലും കാണാം. ആകാശത്തിനു കീഴിലെ ഏതുമണ്ണും ഒരു പൂന്തോട്ടക്കാരന് സമമാണ്. ജയിലിനുള്ളിൽ ആവട്ടെ, ഭ്രാന്താശുപത്രിയിൽ ആവട്ടെ, ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ പുറമ്പോക്കുകളിലും ചെടികൾ വച്ചുപിടിപ്പിക്കണമെന്നും, അവിടെയെല്ലാം പൂക്കൾ വിടരണമെന്നും വാശിപിടിക്കുന്ന മനുഷ്യർ വസന്തങ്ങളല്ലാത്ത മറ്റെന്താണ്?

വളരെ മോശപ്പെട്ട ഒരു വൈവാഹിക ജീവിതത്തിലൂടെയും വിവാഹമോചനത്തിലൂടെയും കടന്നു പോയതിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ കൂടി ആണ് ഇതെഴുതുന്നത്.രണ്ടു കൊല്ലം മുമ്പ് അയാളെന്നെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ പിരിയുകയാണെന്നു ഞാൻ സ്വപ്നം പോലും കണ്ടിരുന്നില്ല. അതിനു എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അയാളെ പിരിഞ്ഞൊരു ജീവിതം അസാധ്യമാണ് എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. എനിക്കയാളോടുള്ള വികാരം സ്നേഹമല്ലെന്നും അടിമക്ക് ഉടമയോടു തോന്നുന്ന വിധേയത്വം ആണെന്നും വീട്ടിൽ പോയി സ്റ്റോൾക്ഹോം സിൻഡ്രോം നെ കുറിച്ച് നന്നായി വായിക്കണമെന്നും, എല്ലാ ഡിബേറ്റിലും ഒന്നാം സ്ഥാനം വാങ്ങിയിരുന്ന എന്നെ തർക്കിച്ചു തോൽപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു തന്നത് ഒരു സുഹൃത്താണ്.

കാലം മാറി. കേരളത്തിൽ ഇപ്പോൾ പതിനായിരക്കണക്കിന് സ്ത്രീകൾ സ്കൂട്ടറോടിക്കുന്നുണ്ട്. സ്ത്രീകൾ കാറോടിക്കുന്നതും സ്കൂട്ടറോടിക്കുന്നതും അപൂർവ്വ കാഴ്ചയല്ല, അതുകൊണ്ട് വാർത്തയുമല്ല. ട്രക്ക് ഓടിച്ച ഒരു സ്ത്രീയാണ് അടുത്ത കാലത്ത് വാർത്തയായത്. ജനീവയിൽ ബസോടിക്കുന്നത് കൂടുതലും സ്ത്രീകളാണ്, മറ്റു യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലും ഏറെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. സ്ത്രീകൾ ഇനി ടിപ്പർ ഓടിക്കാൻ തുടങ്ങിയാലും അത് റാഡിക്കലായ ഒരു മാറ്റമല്ല.