Stories

ആരെങ്കിലും നമ്മുടെ അടുത്തു വന്നു ജോലി സംബന്ധമായോ, ആരോഗ്യ സംബന്ധമായോ, ദാമ്പത്യ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ആയോ മറ്റെന്തെങ്കിലുമായോ സമീപിക്കുമ്പോള്‍, നമ്മള്‍ ഒഴിഞ്ഞു മാറരുത്. നമ്മളെ കൊണ്ടാവുന്ന പോലെ നാം അനുഭാവവും ആര്‍ദ്രതയും പുലര്‍ത്തണം. കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും ഉപദേശ വര്‍ഷ പേമാരികളും ഒഴിവാക്കണം.

മനുഷ്യർ എന്തുകൊണ്ട് ജീവിക്കുന്നു എന്ന പേരിൽ ടോൾസ്റ്റോയ് എഴുതിയ അതിമനോഹരമായ കഥയുണ്ട്

സ്ഥിരമായി ഞാൻ ഓടിക്കുന്ന ബസിൽ കയറുന്ന ഒരു കുട്ടി കാന്താരി, രാവിലെ ബസ്‌ എടുത്താൽ അവളാകും ആദ്യ യാത്രക്കാരി, കുട്ടികൾക്ക്‌ സീറ്റ് കൊടുക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പറയുന്ന കണ്ടക്ടറിനോട്‌ അവൾ ചൂടാകുമ്പോൾ

കാരണവസ്ഥാനത്തുള്ള ആരോ തെല്ലുറക്കെ വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അഞ്ചു പുരുഷ കേസരികളുടെ വരണമാല്യങ്ങൾ കഴുത്തിൽ കുരുങ്ങിയപ്പോൾ പെൺകുട്ടിയാകെ അങ്കലാപ്പിലായിരിക്കുന്നു.

പത്തിരുപത്തഞ്ചു വര്ഷമായി കാറോടിച്ചു തുടങ്ങിയിട്ട്. എങ്കിലും പെട്രോൾ, സ്റ്റിയറിംഗ്, ആക്സിലേറ്റർ, ബ്രേക്ക്, ക്ലച് ഇതല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനെപ്പറ്റിയും എനിക്കറിയില്ല. അറിയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുമില്ല.

മഴയുടെ വരവറിയിച്ച് ഇടിമുഴങ്ങിയപ്പോഴാണ് മാർഗരറ്റ് മയക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്നത്.. ശരീരമാകെ വേദന.. പനി വിട്ടുമാറിയിട്ടില്ല.. ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്തു.. ഹലോ.. ങ്ങാ .. ശരി ബുക്കും പൈസയും കടയിൽ ഏൽപിച്ചിട്ടുണ്ട്...

പ്രളയമുഖത്തുനിന്നുള്ള സന്ദേശങ്ങൾ സമൂഹമാധ്യമങ്ങളിൽ പങ്കുവച്ചുകൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ ഭർത്താവ് 'ധർമ്മപാലൻ';വസ്ത്രങ്ങൾ അടുക്കി വച്ച അലമാരയിൽ വാരിവലിച്ചു തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന ഭാര്യ 'സാവിത്രിയോടു' ദേഷ്യപ്പെട്ടു..

നിലാവുചിതറിവീണ നാട്ടിടവഴിയിലൂടെ കുമാരനും ശങ്കരനും ചേർന്നുനടന്നു. കല്ലംപറമ്പുഷാപ്പിൽനിന്നും അന്തിക്കള്ളുംമോന്തി ബീക്കുട്ടിയുമ്മയുടെ പെട്ടിക്കടയിൽനിന്നും ഇത്തിരി ഉണക്കമീനും വാങ്ങിയാണ് നടപ്പ്.

രണ്ടും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല. എങ്കിലും ഗോവിന്ദൻ എന്ന് രേഖകളിൽ പേരുള്ള, കൊച്ചു ഗോവിന്ദൻ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഞങ്ങളുടെ ഹിന്ദി ട്യൂഷൻ സാർ നിത്യ ബ്രഹ്മചാരിയായിരുന്നു.

ഈ ജോലി വേണ്ട എന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ എനിക്ക് അധികസമയം വേണ്ടിവന്നില്ല.ഞാൻ ആ ഓഫർ ലെറ്റർ ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി ചവറ്റുകൂട്ടയിലേക്ക് ഇട്ടു . ജോൺ ചെറിയാനും ഉണ്ണികൃഷ്ണനും ഒരേ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു. "എന്തുവിവരക്കേടാണ് നീ കാണിക്കുന്നത്?"

മുടി വെറും ജഡവസ്തു അല്ല, കെരാറ്റിൻ എന്ന പ്രോട്ടീൻ മാത്രം അല്ല, രോമകൂപങ്ങളിൽ മാത്രം ജീവനുള്ള വെറും . 017-.18mm ഘനം ഉള്ള നാരിഴ മാത്രം അല്ല, അത് ഒരു വിഷം പുരണ്ട ആയുധം കൂടിയാണ്, ചിലർക്കെങ്കിലും, ചിലപ്പോഴെങ്കിലും.

ആത്മഹത്യക്കും ജീവിതത്തിലും ഇടയിലുള്ള മുടിനാര് കനമുള്ള നൂൽപ്പാലത്തിലൂടെ എപ്പോഴെങ്കിലും കടന്നു പോയിട്ടുണ്ടോ ?

യോഹന്നാൻ 1:1 - ആദിയിൽ വചനം ഉണ്ടായിരുന്നു. വചനം ദൈവത്തോട് കൂടെ ആയിരുന്നു. വചനം ദൈവമായിരുന്നു. 1:3- സകലവും അവൻ മുഖാന്തരം ഉളവായി. ഇരുളിന് കനം വെച്ച് തുടങ്ങി. മരുഭൂമിയിൽ മണൽകാറ്റ് വീശിയടിച്ചു. കാറ്റിനും മീതെ ലിലിത്ത് അവളുടെ സുന്ദരമായ അളകങ്ങൾ പാറിച്ച് ഒഴുകി നടന്നു

ഇളം ചാററൽ മഴയിലുതിർന്നു വീഴുന്ന വാകപ്പൂ വസന്തവും നോക്കി മാത്സ് ഡിപ്പാർട്ട്മെൻറിന്റെ വരാന്തയിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ആരോ പറഞ്ഞത് , ''സലജാ .. നിനക്കൊരു കത്തുണ്ട് , ലററർ ബോക്സിൽ.''

യാത്ഥാർത്ഥ്യത്തിൽ കുഴച്ചെടുത്തു നിർമ്മിച്ച ഈ സാങ്കൽപ്പിക കഥ സർക്കാർ അക്കാദമികളോ മറ്റ് പുരസ്ക്കാര ദാതാക്കളോ ഏതെങ്കിലും പുരസ്ക്കാരങ്ങൾക്ക് പരിഗണിച്ചാൽ അവർക്കെതിരെ സിവിലായും ക്രിമിനലായും കേസുകൾ ഫയൽ ചെയ്യുന്നതായിരിക്കും

നിലക്കാതെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് എതിരെനിന്നും ഒരു വാഹനം കൂടി കടന്നുപോയി. തിരക്കിനിടെ കൂട്ടം തെറ്റിയ കുട്ടിയെപ്പോലെ തലച്ചോറിന്റെ കൈവിട്ട് എവിടെയെന്നില്ലാതെ തറഞ്ഞു നിന്ന കണ്ണുകൾ ഒരിക്കൽക്കൂടി തന്റെ കർത്തവ്യത്തിലേക്കു കടന്നു.

ഒരു ചെറിയ കൊട്ടാരത്തിൽ (ആശുപത്രി) ഞാൻ ജോലി ചെയ്തിരുന്നു. അത്യാവശ്യം പ്രജകൾ സങ്കടം ഉണർത്തിയ്ക്കാൻ രാവിലെ മുതൽ എത്താറുണ്ട്. ഓ പി മാത്രം അല്ല പള്ളിയറയിൽ കിടത്തി ചികിത്സയും (ഐ പി ) ഉണ്ട്.

പഴയ ഫോട്ടോയിലെഅപരിചിതമുഖത്തെതിരഞ്ഞിറങ്ങിയ പേരിന്റെഒരു ക്ലോസ്അപ് ഷോട്ടില്‍സിസ്റ്റര്‍ ആഗ്നസ് മാര്‍ത്ത മറിയംവന്നു നില്ക്കുന്നുഒരു ശവഘോഷ യാത്രയുടെ സംഗീതംപശ്ചാത്തലത്തെ പിടിമുറുക്കുന്നു

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും തനിയ്ക്ക് എഴുതാന്‍ കഴിയാതെപോയ ഒരു ചെറുകഥയെക്കുറിച്ച് ഗബ്രിയേല്‍ ഗാര്‍സിയ മാര്‍കേസ് ഒരു സാഹിത്യസമ്മേളനത്തില്‍ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ചേത്ത്യാരേ..... പൂയ് ചേത്ത്യാരേ....കക്ഷത്തിലിറുക്കിപ്പിടിച്ച മുഴക്കോലുമായി 'കുള്ളൻശങ്കു കുണ്ടനിടവഴിയിലൂടെ വിളിച്ചുകൂവിക്കൊണ്ട് പാഞ്ഞു.

ആത്മാക്കൾ തേങ്ങിക്കരയാറുണ്ടോ? ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കാറുണ്ടോ? അവർക്കും വികാരങ്ങൾ ബാക്കി നിൽക്കാറുണ്ടോ ?മോർച്ചറിയുടെ മൈനസ് ഡിഗ്രി തണുപ്പിൽ ഒരു ജീവിതത്തിന്റെ മുഴുവൻ ഉയർച്ചതാഴ്ചകളുമേറ്റുവാങ്ങിയ ഹൃദയങ്ങൾ !നിശബ്ദതയുടെ തേങ്ങലുകൾ !

അയാൾ വേഗം അടുക്കളയിലേക്കു കടന്നുവരുമ്പോൾ കാണുന്നത് പുറം തിരിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന രമ്യയേയാണ്. ക്ഷിപ്രം അകത്തു പോയി മക്കളെക്കൂടി കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു. സോമു അടുക്കള വാതിലിൽ കൂടി അകത്തു കടന്ന് രമ്യയെ പിറകിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും

തലയ്ക്കു നേരെ പിന്നിലായി തുറന്നിട്ട ജനലിനപ്പുറം കിളികളും അണ്ണാറക്കണ്ണന്മാരും പതിവുസംവാദം തുടങ്ങിയത് കേട്ടാണ് അവൻ കണ്ണ് തുറന്നത്. ലക്ഷ്യം ഭേദിക്കാൻ കഴിയാത്ത അമ്പുകളെപ്പോലെ കണ്ണുകൾ കുഴങ്ങിയപ്പോൾ ഒന്നുരണ്ടുതവണ കൂടി കണ്ണുകൾ ചിമ്മിത്തുറന്നു

പതച്ച് തുള്ളുന്ന സൂര്യതാപത്തിന് കീഴേ ബസ്സ് ഷൽട്ടറിലെ ഇരിപ്പിടത്തിൽ കഠിന ദു:ഖഭാവം പേറുന്ന മുഖവുമായി അയാൾ ഓരോ അഞ്ച് സെക്കന്റിലും വാച്ച് നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു....

ഇടത്തരം തവിയാൽ രണ്ടുവട്ടം കോരിയൂറ്റിയ ഇരുമ്പരിക്കഞ്ഞിയിലേയ്ക്ക്, ഉപ്പിട്ടു പുഴുങ്ങിയ അര കയിൽ വൻപയർ പകർന്ന് മേശപ്പുറങ്ങളിൽ നിരത്തി വച്ചിരുന്ന അനേകം അലുമിനിയ പാത്രങ്ങളിൽ, അവരവരുടേതിലേയ്ക്കുമാത്രം

ഇതിഹാസങ്ങളിലും, പുരാണങ്ങളിലും"മയനെ" അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്,വിശ്വകർമ്മ ഭഗവാന്റെ പുത്രൻ രാക്ഷസ രാജാവ്, മഹാനായ ശില്പി, തച്ചു ശാസ്ത്രജ്ഞൻ, ദേവ ശില്പി എന്നീ വിശേഷണങ്ങളാലാണ്.ജന്മം കൊണ്ട് ബ്രാഹ്മണനും,കർമംകൊണ്ട് ശില്പിയുമായതിലാവണം,ശ്രീമതി രശ്മി സജയൻ തന്റെ പുസ്തകത്തിനും, മുഖ്യ കഥാപാത്രത്തിനും "മയൻ" എന്ന പേരിട്ടത്.അമ്മ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ടും,അമ്മിഞ്ഞ നുകർന്നിട്ടില്ലാത്ത,താരാട്ട്പാട്ട് കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത,സ്നേഹമുത്തങ്ങൾ

ഭാരം തൂങ്ങിയ കൺപോളകൾ ആയാസത്തോടെ വലിച്ചു തുറക്കുമ്പോൾ അരണ്ട പ്രകാശം കണ്ണിലേക്ക് അരിച്ചെത്തി. നെറ്റിയിലെ വലിച്ചിലിൽ അസ്വസ്ഥതയോടെ വിരലമർത്തിയപ്പോൾ കൊടിഞ്ഞിയെ അടക്കാൻ ശലോമിയുടെ സ്നേഹം പച്ചമരുന്നു കൂട്ടായി നെറ്റിയിൽ പുരണ്ടത് ഓർമ്മ വന്നു.എനിക്ക് സംഭവിച്ചതെന്താണെന്ന് ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കവേ ഒരീർച്ചവാൾ ഹൃദയത്തിന്റെ ആഴത്തിലേക്ക് പാഞ്ഞു പോയി.ചാട്ടവാറടിയുടെ ശബ്ദത്തോടൊപ്പം ചുറ്റും ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന മാംസത്തുണ്ടുകൾ...."ഗുരോ....."

വെയിൽ മൂത്തു തുടങ്ങിയിട്ടും ഒട്ടും തന്നെ ക്ഷീണമില്ലാതെ ആ കൈവണ്ടി ഉരുണ്ടു നീങ്ങികൊണ്ടിരുന്നു. കാലിലെ കൊലുസ്സിനോടൊപ്പം തന്നെ ഇരുകൈകളിലെയും കുപ്പിവളകളും കൂട്ടിയുരസി പ്രത്യേക ശബ്ദത്തിൽ താളമിട്ടു. വെയിൽ ഏറിവരികയാണ്. വിയർപ്പുതുള്ളികൾ ഇടയ്ക്കിടെ മുത്ത് കൊഴിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കുപ്പിവളകളെ ഈറനണിയിച്ചു. ചീകിമിനുക്കി തിളങ്ങിയ ചെമ്പൻ മുടിയെ മന്ദമാരുതൻ അലക്ഷ്യമായി തട്ടിനീക്കി. ഉടഞ്ഞ പ്ലാസ്റ്റിക് പാത്രങ്ങൾക്കും പഴകിയ പത്രത്താളുകൾക്കും തുരുമ്പിച്ച തകരപാട്ടയ്ക്കുമെല്ലാമിടയിൽ ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരി..മല്ലി.. അത് അവളുടെ കുഞ്ഞാണ്. 3 വയസ്സ് പ്രായംകാണും. പാറിപ്പറന്ന ചെറിയ മുടികൾ നെറുകയിൽ കൂട്ടി ചേർത്തു കെട്ടിവച്ചിരിക്കുന്നു.

ക്രിസ്റ്റോഫിൽ എന്ന പാരിസിലെ വെള്ളി പണിക്കാരന് ഒരു ദിവസം ഒരു എഴുത്തു കിട്ടി..അയച്ച ആളുടെ മേൽവിലാസം ഇല്ല.. കത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം ഇതായിരുന്നു.."ഞാൻ ആര് എന്നൊന്നും നിങ്ങൾ അറിയേണ്ട.. എനിക്ക് നിങ്ങളെ കൊണ്ട് ഒരു ആവിശ്യം ഉണ്ട്..എനിക്ക് ഒരു കട്ടിൽ വേണം..മുഴുവൻ വെള്ളി ആയിരിക്കണം..കൂടാതെ ആ കട്ടിലിന്റെ നാലു വശത്തും നഗ്നരായ സ്ത്രീകളുടെ ശിൽപ്പവും വേണം..ശരീരത്തിന്റെ നിറം തന്നെ വേണം ആ ശില്പങ്ങൾക്കും..ശരിക്കും ഉള്ള മുടി വേണം.

മദ്രസയിൽ മൂന്നാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന മകൻ മദ്രസ വിട്ട് വരുമ്പോൾ അയാൾ ഉമ്മറത്ത് പത്രം വായിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു...മദ്രസ കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ ദൂരെ നിന്ന് തന്നെ അയാളെ കണ്ടാൽ നിർത്താതെ ഓടിയായിരുന്നു അവൻറെ വരവ്..അയാളെ കണ്ടിട്ടും സാവധാനം നടന്നു വരുന്ന അവന്റെ മനസ്സ് കലുഷിതമാണെന്ന് മുഖം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ അവൻ പറയുമെന്നുറപ്പുള്ളത് കൊണ്ട് അയാൾ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ പോയില്ല...നീ പോയി ചായ കഴിച്ചു വാ.. അയാൾ പറഞ്ഞു ..പക്ഷെ ചായ കഴിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ അവൻ കാര്യം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി....