ലോകമഹാത്ഭുതങ്ങളായ പല നിർമ്മിതികൾക്ക് പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ച അനേകകോടി മനുഷ്യർ അപ്രസക്തരും നിരാലംബരുമായിരുന്നു എന്നതും ചരിത്രത്തിൽ അവരുടെ ആരുടെയും പേരോ നാളോ ഒന്നും
മരണത്തെ ഭയപ്പെടുന്നവനായിരുന്നെങ്കില് വിമാനത്തില്‍ കയറില്ലായിരുന്നു. മറ്റു യാത്രാ വാഹനങ്ങളെയപേക്ഷിച്ചു രണ്ടോ മൂന്നോ ശതമാനം മാത്രമാണല്ലോ വിമാനാപകടങ്ങളില്‍ കയ്യും കാലുമൊക്കെ ചിതറി പൊടിപൊടിയായാലും
കേന്ദ്ര സർക്കാർ എടുക്കുന്ന ഭൂരിപക്ഷം നിലപാടുകളേയും വിമർശിക്കേണ്ടി വരുന്നത് വലിയ കഷ്ടമാണ് ! പ്രവാസികളുടെ തിരിച്ചുവരവിൽ ആദ്യം മുതലേ കേന്ദ്രസർക്കാർ ഒരു മെല്ലെപ്പോക്ക് നയവും , അതുപോലെ തന്നെ അനുഭാവപൂർവ്വമായ നടപടികൾ ആയിരുന്നില്ല എടുത്തിരുന്നത് .
കോവിഡ് പരിശോധന നടത്താതെ വിദേശത്ത് നിന്നും ആളുകളെ വിമാനത്തിൽ കൊണ്ടുവരുന്നത് റിസ്ക്കാണോ എന്നാണ് പലരും ചോദിക്കുന്നത്. വിമാനത്തിൽ ആർക്കെങ്കിലും കോവിഡ് ഉണ്ടെങ്കിൽ വിമാനത്തിലുള്ളവർക്കെല്ലാം
കൊറോണയ്ക്ക് രാഷ്ട്രീയമില്ല. രാഷ്ട്രീയക്കാർക്ക് എന്തെങ്കിലും അജണ്ടകൾ ഉണ്ടാവും. കൊവിഡിന്റെ വിഷയത്തിൽ എങ്കിലും അതെല്ലാം മാറ്റി വയ്ക്കണം. നിലവിൽ കൊറോണയെ കുറിച്ചും കൊവിഡിനെ കുറിച്ചുമെല്ലാം ആധികാരികമായി പറയാൻ കഴിവുള്ളവർ ഡോക്ടർമാരും ആരോഗ്യ പ്രവർത്തകരുമാണ്.
കുറച്ച് മുന്നേ മാതൃഭൂമി ന്യൂസിൽ മന്ത്രി ശൈലജയുടെ ലൈവ് പരിപാടി ഉണ്ടായിരുന്നു അതിൽ തിരുവനന്തപുരത്ത് നിന്ന് ഒരാൾ വിളിച്ചു പേര് നാരായണൻ എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹം ചോദിച്ചത് പ്രവാസികളെ എന്തിനാണ് ഇപ്പൊ കേരളത്തിലോട്ട്
രണ്ടു പ്രാവശ്യമായി ദുബായില്‍ ജോലിയും ജോലി അന്വേഷണവും ആയി പോകേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. ജീവിതം തകര്‍ന്നു തരിപ്പണം ആയി അങ്ങ് പൂണ്ടു പോകുന്ന അവസ്ഥയില്‍ പ്രസന്നന്‍ ധര്‍മപാലനെ Prasannan Dharmapalanപോലുള്ള സുഹൃത്തുക്കള്‍ ആണ് ടിക്കറ്റ് അയച്ചു തന്നു ഷാര്ജയിലേക്ക് വിളിച്ചത്. അവിടെ എത്തി യാതൊരു പിടിപാടും ഇല്ലാതെ
ഭാരതമെന്ന പരമാധികാരരാജ്യത്തിലെ പ്രവാസിസമൂഹം വിദേശരാജ്യങ്ങളിൽ അത്രസുരക്ഷിതരൊന്നുമല്ല. ഞങ്ങൾ അവിദഗ്ദ്ധ തൊഴിലാളികളാണല്ലോ മഹാഭൂരിപക്ഷവും ഏകദേശം 90% വരുന്ന ഞങ്ങൾ എട്ടും പത്തും ആൾക്കാരാണ് ഒരു മുറിയും ഒരു ബാത്ത് റൂമും ഉപയോഗിക്കുന്നത്,
ഗൾഫിലെ ഒറ്റമുറി ഫ്ലാറ്റിൽ പതിനാറ് പേരോളം കിടന്ന് മൂന്ന് നേരവും കുബൂസും പരിപ്പും ചാള ചാറും കഴിച്ചു കിട്ടുന്ന ശമ്പളത്തിൽ ഭൂരിഭാഗവും നാട്ടിലെ അഞ്ചാറ് ബെഡ്‌റൂം മണിമാളികയിൽ രമിക്കുന്ന മൂന്നാല് പേർക്ക് അയച്ചു കൊടുത്തു നിർവൃതിയടയുന്ന ഗൾഫ്കാരന്റെ ഇനിയും നിങ്ങളറിയാത്ത എത്രയോ മുഖങ്ങളുണ്ട്.
ഒരു പ്രവാസിയുടെ ത്യാഗത്തിന്റെ കഥ! ഇത് എന്റെ സൃഷ്ടിയല്ല, കഴിഞ്ഞ എട്ടു വർഷമായി ഞാൻ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കനായൊരു മനുഷ്യന്റെ അനുഭവം. ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിലും തന്നെ അവഗണിച്ചവരെ വെറുക്കാൻ കഴിയാതെപോയ ആ മനുഷ്യനെ ഞാൻ ഇവിടെ സെന്തിൽ എന്ന് പേരിട്ടു വിളിക്കുന്നു (അദ്ദേഹത്തിന്റെയും, കുടുംബത്തിന്റെയും യഥാർത്ഥ പേര് വിവരങ്ങൾ ഇവിടെ എഴുതുന്നില്ല) പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വച്ച് അത് വിവരിക്കാനും എനിക്കറിയില്ല.
