“ഏത് നേരത്തടാ നിന്നെയൊക്കെ…” എന്ന് ജോഷി മോഹൻലാലിന്റെ കൂടെ മാത്രം പറഞ്ഞിട്ടില്ല, കാരണമുണ്ട് !

RJ Salim

“ഏത് നേരത്തടാ നിന്നെയൊക്കെ…” അതാണ് ജോഷി സാറിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ചീത്ത. അത്  മമ്മുക്കയോടായാലും ചോദിക്കും ലാലിനോട് മാത്രമേ അത് ചോദിക്കാതെയുള്ളൂ. എപ്പോഴും പറയും, അവനോടു അങ്ങനെ പറയേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. അവനോടു അങ്ങനെ പറയേണ്ടി വരുകയേ ഇല്ല… കൃത്യമായിരിക്കും. നിനക്കൊക്കെ ഇടയ്ക്ക് ഫോക്കസ് വിട്ടുപോകും, അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് പ്രാന്ത് കേറുന്നത്. സുരേഷ് ഗോപി കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ പറഞ്ഞതാണ്.

ശ്രദ്ധിക്കണം, അഭിനയ പാടവത്തിന്റെ കാര്യമല്ല പറയുന്നത്. ഫോക്കസിന്റെ കാര്യമാണ്. രണ്ടും രണ്ടാണ്. ഫോക്കസ് ഡിസിപ്ലിൻറെ ഭാഗമാണ്. ഒരു പ്രവർത്തിയിലേർപ്പെടുമ്പോ അതിലേക്ക് അനുവർത്തിക്കുന്ന ശ്രദ്ധയാണ് അത്. നൂറു ശതമാനം പ്രസന്റ് ആവുക എന്നൊക്കെ പറയാം. എന്നാൽ നമ്മൾ പൊതുവെ കേൾക്കുന്ന, പറയപ്പെടുന്ന സിനിമാ കഥകളിൽ ഒരിക്കലും ഈ മൂന്നുപേരിലും ഏറ്റവും ഡിസിപ്ലിൻഡ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ആളല്ല മോഹൻലാൽ. അങ്ങനെ കോർ ഫാൻസ്‌ പോലും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടില്ല.

മോഹൻലാൽ പൊതുവെ അറിയപ്പെടുന്നത് ജീവിതത്തിലും സിനിമയിലും അങ്ങനെ വലിയ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത, സെറ്റിലായാലും രണ്ടു സ്‌മോൾ അടിക്കാനും മടിയില്ലാത്ത, അങ്ങനെ വലിയ ചിട്ടവട്ടങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത സ്പോൺറ്റെനിയസ് ആയ ഒരു ജീനിയസ് ആക്റ്ററായാണ്. അതിൽ നിന്നെത്ര കടക വിരുദ്ധമാണ് സുരേഷ് ഗോപി പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ.
“നിനക്കൊക്കെ ഇടയ്ക്ക് ഫോക്കസ് വിട്ടുപോകും, പക്ഷെ ലാലിന് പോകില്ല ”
സീനിനു മുൻപ് വരെ കളിച്ചും ചിരിച്ചുമിരുന്നിട്ടു ആക്ഷൻ പറയുമ്പോ അതിശയിപ്പിച്ച കഥകൾ കേട്ട് കേട്ട് ക്ളീഷെയെക്കാളും ക്ളീഷെയാണ്. അതിലൊക്കെയും നമ്മൾ കാണുന്നത് പ്രതിഭയുടെ ധാരാളിത്തത്തിൽ മാത്രം പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു ജീനിയസിനെയാണ്.

അതിൽ നിന്നൊക്കെ എത്ര അകലെയാണ് സത്യത്തിൽ മോഹൻലാലിൻറെ ആക്റ്റിങ് പ്രോസസ്. ജോഷിയെപ്പോലൊരു സീനിയർ സംവിധായകന് ഒരു വട്ടം പോലും കണ്ണ് കൂർപ്പിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ലാത്ത അത്രയും ഷാർപ് ആയ, ഫോക്കസ്ഡ് ആയ പ്രൊഫഷണൽ.ഏറ്റവും നല്ല ആക്റ്ററായ ഒരാൾക്ക് ഒരു സീനിനെ ഗംഭീരമാക്കാൻ സാധിച്ചേക്കും, പക്ഷെ അയാൾക്ക് പോലും അയാളുടെ പ്രതിഭയെ വേണ്ടവിധം മെരുക്കിയെടുത്തു ഒരു പ്രോസസിലേക്ക് തന്റെ ടാലന്റിനെ ഉരുക്കിയൊഴിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല എങ്കിൽ അയാൾ സിനിമയിൽ നിന്ന് പുറത്താവുക തന്നെ ചെയ്യും. എത്ര ജീനിയസുകൾ ഈ ലോകത്തുണ്ടായിരിക്കുന്നു, പ്രതിഭയുടെ ധാരാളിത്തത്തിൽ, അതിനെ എന്തുചെയ്യണമെന്ന് ധാരണയില്ലാതെ, വഴിമുറിഞ്ഞു പോയവർ.

ഡിസിപ്ലിനും ഫോക്കസും പുറമേയ്ക്ക് ദൃശ്യപ്പെടണമെന്നു തന്നെയില്ല. അത് നമ്മുടെ കണ്ണ് പതിയുന്ന ഒന്നിലും തെളിയണമെന്നു തന്നെയില്ല. അതൊരു ഇന്നർ പ്രോസസാണ്. എത്ര വലിയ പ്രതിഭയും അതില്ലാത്ത പക്ഷം കെട്ടുപൊട്ടിയ പട്ടംപോലെ ദിശയറിയാതെ മലക്കം മറിഞ്ഞു നിലംപതിക്കും.
സറണ്ടർ എന്ന വാക്കാണ് ഓർമ്മ വരുന്നത്. ഒരു പ്രോസസിലേക്ക് തന്റെ സകല ഡിഫൻസുകളും എടുത്തുമാറ്റി സ്വയം വിട്ടുകൊടുക്കുക എന്നത്. അങ്ങനെയല്ലാതെ മറ്റെങ്ങനെയാണ് ഒരാൾക്ക് അനുസ്യൂതമായ ഫോക്കസിലേക്ക് എത്തിപ്പെടാൻ സാധിക്കുന്നത്. അറിയില്ല.