ശ്രീലങ്കയിലെ സ്റ്റിൽട്ട് മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ
✍️ Sreekala Prasad
ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിൽ ഇന്ത്യയുടെ തീരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ദ്വീപ് രാജ്യമായ ശ്രീലങ്കയിൽ മാത്രമുള്ള ഒരു മത്സ്യബന്ധന രീതിയാണ് സ്റ്റിൽട്ട് ഫിഷിംഗ്. കടൽത്തീരത്ത് ഏതാനും മീറ്റർ അകലെ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ ഒരു ലംബമായ തൂണിൽ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന പെറ്റ എന്ന ക്രോസ് ബാറിൽ ഇരിക്കുകയും ഈ ഉയർന്ന സ്ഥാനത്ത് നിന്ന്, മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ തന്റെ ചൂണ്ട എറിയുന്നു, ഒരു മീൻ വരുന്നത് വരെ കാത്തിരിക്കുന്നു. ഈ സമീപനം പ്രാകൃതവും പ്രാചീനവുമാണെന്ന് തോന്നുമെങ്കിലും, സ്റ്റിൽട്ട് ഫിഷിംഗ് ഒരു പാരമ്പര്യ രീതിയാണ്.
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ഭക്ഷ്യക്ഷാമ സമയത്ത് തിങ്ങിനിറഞ്ഞ മത്സ്യബന്ധന സ്ഥലങ്ങളിൽ വെള്ളത്തിൽ മീൻപിടിക്കാൻ ചില മിടുക്കന്മാരെ പ്രേരിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഈ രീതി ആരംഭിച്ചതായി വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ആദ്യം അവർ മറിഞ്ഞ കപ്പലുകളുടെയും തകർന്ന വിമാനങ്ങളുടെയും അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ നിന്ന് മീൻപിടിക്കാൻ തുടങ്ങി, പിന്നീട് ചിലർ പവിഴപ്പുറ്റുകളിൽ തങ്ങളുടെ തൂണുകൾ സ്ഥാപിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഉനവതുന, വെലിഗമ പട്ടണങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള തെക്കൻ തീരത്ത് 30 കിലോമീറ്റർ ദൂരത്തിൽ താമസിക്കുന്ന കുറഞ്ഞത് രണ്ട് തലമുറയിലെ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾക്ക് ഈ കഴിവുകൾ കൈമാറി കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.
മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ ഇത്തരത്തിൽ മീൻ പിടിക്കുന്നത് നഷ്ടമാണ് – ഒന്നുകിൽ പലതരം പുള്ളി മത്തി അല്ലെങ്കിൽ ചെറിയ അയല മാത്രമേ കിട്ടുകയുള്ളൂ. കടലിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്ന വരുമാനം കുറഞ്ഞുവരികയാണ്. ഒരു വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രം എന്നതിലുപരി ഈ സമ്പ്രദായം അധികകാലം നിലനിൽക്കാൻ സാധ്യതയില്ല. 2004-ലെ സുനാമി ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും തകർത്തു, ശ്രീലങ്കൻ തീരത്തെ എന്നെന്നേക്കുമായി മാറ്റിമറിക്കുകയും ഈ രീതി ഉപയോഗിച്ച് മീൻ ലഭ്യത കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. വാർഷിക മഴക്കാലത്ത് മത്സ്യബന്ധനം പൂർണ്ണമായും നിർത്തുന്നു. ഇന്ന്, കുറച്ച് മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ തങ്ങളുടെ തൂണുകൾ ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർക്കും വിനോദസഞ്ചാരികൾക്കും മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളായി വേഷമിടുന്ന “അഭിനേതാക്കൾ” ക്കും വാടകയ്ക്ക് കൊടുക്കുന്നു.
