വിളക്ക് മരങ്ങള് – കഥ
ട്രെയിന് ഒരു മണിക്കൂര് വൈകുമെന്ന അറിയിപ്പ് കേള്ക്കുന്നു. ഇന്ന് സ്റ്റേഷനില് തിരക്ക് കുറവാണ്. ഉച്ചവെയിലില് തിളങ്ങുന്ന പാളങ്ങള്.
മിനറല് വാട്ടര് വാങ്ങി പണം ഏല്പ്പിക്കുമ്പോള് അബുക്കയുടെ മുഖത്ത് അവിശ്വസനീയത.
ട്രെയിന് ഒരു മണിക്കൂര് വൈകുമെന്ന അറിയിപ്പ് കേള്ക്കുന്നു. ഇന്ന് സ്റ്റേഷനില് തിരക്ക് കുറവാണ്. ഉച്ചവെയിലില് തിളങ്ങുന്ന പാളങ്ങള്.
മിനറല് വാട്ടര് വാങ്ങി പണം ഏല്പ്പിക്കുമ്പോള് അബുക്കയുടെ മുഖത്ത് അവിശ്വസനീയത.
കറികത്തിയുമായി കാലത്ത് കണിയായി വന്ന ഭ്യാര്യയോട് അയാള് ശുണ്ഠി എടുത്തു. പുറത്തിറങ്ങാന് ഒരുങ്ങിയിറങ്ങിയപ്പോള് മൂധേവി ഉമ്മറത്ത് ചൂലുമായി നില്ക്കുന്നു.
അരുന്ധതി ആഗ്രഹിച്ച പാട്ട് ഫൌസിയയുടെ ഭർത്താവായ ഡോക്ടർ ആസാദ് മൂളിയപ്പോൾ പുൽത്തകിടിക്ക് അതിരുനിർണ്ണയിച്ച് വളർന്ന ചവോക്ക് മരങ്ങളുടെ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞിരുന്ന് ഫൌസിയ മകൾക്ക് മുല കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ചേച്ചിയും യാത്രയായി, അലന് ഇനി തനിച്ച്..”
സിറ്റൗട്ടിലെ കസേരയില് മടുപ്പിക്കുന്ന, നീണ്ട മണിക്കൂറുകളുടെ ക്ഷീണത്തെ ചായ്ച്ചുവച്ച് ഇരുന്നപ്പോഴാണ് മൂലയ്ക്ക് കിടന്ന പത്രത്തില് പ്രസാദിന്റെ കണ്ണ് പതിഞ്ഞത്.
കയറി ഇരുന്നിട്ട് ½ മണിക്കൂര് ആയി തിരക്കായത് കൊണ്ടാവും കണ്ടക്ടര് എന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല, ഞാന് പിന്നെ പിന്നിലേക്ക് പോകുന്ന മനുഷ്യരെ നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുക ആയിരുന്നലോ
വിണ്ടു വരണ്ട പാടങ്ങള്, രാത്രി ആയിട്ടും പൂരപറമ്പിലെ വെളിച്ചത്തില് നന്നായി കാണുന്നുണ്ട് പാടം. അധികം വൈകാതെ തന്നെ വെടിക്ക്ട്ടു ആരംഭിക്കും
ഒരു ഭര്ത്താവ് ഭാര്യയെയോ അതല്ലങ്കില് കാമുകന് കാമുകിയെയോ പിരിയുന്ന നൊമ്പരമാണ് ഇതെന്ന് ധരിച്ചെങ്കില് നിങ്ങക്ക് തെറ്റി.
അല്പം ഗോതമ്പ് തവിട് വായിലിട്ടു അയ്മന് പുറത്തെ ക്കെവിടെയോ ഓടി മറഞ്ഞു.ഫത്തൂമി നഷ്ടപ്പെട്ട പാവക്കുട്ടിയെ ഓര്ത്ത് കരയുകയായിരുന്നു.ഉമ്മു അയ്മന് കരയാന് കണ്ണ് നീരില്ലായിരുന്നു.ഉപരോധം കണ്ണ് നീരിനെപ്പോലും ബാധിച്ചിരിക്കാം.
ഭാര്യയുടെയും മകന്റെയും സ്നേഹത്തണലിൽ ഒരു വാരാന്ത്യ൦ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു അയാൾ.സമയം ഏതാണ്ട് രാത്രി എട്ടുമണിയയായി കാണും.ഭാര്യ അടുക്കളയിൽ കാര്യമായ പാചകത്തിലായിരുന്നു.