വീട്ടിനടുത്ത് കടലുണ്ടാവണം എന്നു വാശിപിടിച്ചത് ഭാമയാണ്. ‘ഉപ്പു കാറ്റടിച്ച് വല്ല അസുഖവും വരും’ വിശ്വനാഥന്റെ തടസ്സവാദങ്ങളെ ഭാനുമതിയുടെ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ വാശി തോല്‍പ്പിച്ചു. നിര്‍ബന്ധങ്ങളെ സ്നേഹം കൊണ്ടാണവര്‍ പൊതിയുക. അതിനു മുന്നില്‍ എപ്പോഴും തോറ്റു കൊടുക്കാനയാള്‍ തയ്യാറുമായിരുന്നു.
പെട്ടെന്നാണ് ശരണാലയതിന്റെ വാര്‍ഡന്‍ എന്നെ വിളിച്ചത്, വളരെ സ്നേഹം ഉള്ള ഒരു സ്ത്രീ , അന്ന് എന്നെ സഹായിക്കാന്‍ ആ സ്ത്രീ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നോള് . “അവസാനം അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ നീ നല്ലൊരു ജോലി കിട്ടി അല്ലെ ?, നിറെ അമ്മക്ക് എന്നും നിന്നെ കുറിച്ച് ആവലാതികള്‍ ആയിരുന്നു . ഭക്ഷണം കഴിക്കുംപോലും ഉറങ്ങാന്‍ പോകുമ്പോളും , നീ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടുണ്ടാകുമോ..? നീ എവിടെ ആണവോ കിടന്നുറങ്ങുന്നത് ഇതൊക്കയെ അമ്മക്ക് ചോദിക്കാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ … ”
കസവുസാരിയുടുത്തു, പനങ്കുല പോലെയുള്ള മുടിയും അഴിച്ചിട്ടു, നക്ഷത്ര തിളക്കമുള്ള കണ്ണും ചുവന്ന ചുണ്ടുകളുടെ കോണില്‍ വശ്യമായ ചിരിയും ……അറിയാതെ ഞാന്‍ എഴുനേറ്റു പോയി, തൊണ്ട വരണ്ടത് പേടിച്ചിട്ടാണോ അതോ അവളുടെ സൌന്ദര്യം കണ്ടിട്ടാണോ?
ക്ലാസ്സ്‌ വിട്ടു വരുന്ന സമയത്ത് റോഡില്‍ ഒരു ആള്‍ക്കൂട്ടം. എന്തോ അപകടം നടന്നിരിക്കുന്നു.തിക്കിത്തിരക്കി അവന്‍ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനു മുന്‍പിലെത്തി..ലോറിക്കടിയില്‍ ചോരയില്‍ കുതിര്‍ന്നു ഒരു മനുഷ്യന്‍ പിടയുന്നു.പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും അച്ഛന്‍ വാങ്ങി തന്ന പുതിയ ക്യാമറ മൊബൈല്‍ എടുത്ത് അവന്‍ ചിത്രീകരണം തുടങ്ങി.വാര്‍ത്താചാനല്‍ ക്യാമറമാന്‍മാരെ പോലെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും പലപല ആംഗിളുകളിലും അവന്‍ ചിത്രീകരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.ചോരയില്‍ കുതിര്‍ന്നതിനാല്‍ ആ മനുഷ്യന്‍റെ മുഖം വ്യക്തമല്ലായിരുന്നു.
ഒരുപാട് നാളത്തെ ആഗ്രഹമാണ് എന്തെങ്കിലും ഒന്നെഴുതണം എന്ന്. ബൂലോകത്തില്‍ കൃതികള് എഴുതാം എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് ആ ആഗ്രഹം ഇരട്ടിച്ചു. എനിക്ക് വലിയ എഴുത്തുകാരന് ഒന്നും ആവണ്ട.എങ്കിലും സ്വന്തമായി എന്തെങ്കിലും എഴുതി നിങ്ങളുടെ മുന്നിലൊക്കെ ഒന്നു സ്റ്റാര് ആകണം.ഇതുവരെ ഒന്നും എഴുതിയിട്ടില്ല.പലരുടെയും കോപ്പി അടിക്കുകയാണ് പതിവ്.സ്കൂളില് പോകുന്ന കാലത്ത് തൊട്ടു തുടങ്ങിയതാണ് കോപ്പിയടി. പഠനം നിര്ത്തി യെങ്കിലും കോപ്പിയടി മാത്രം നിര്ത്താന് കഴിഞ്ഞില്ല.ഇന്നെന്തെങ്കിലും ഒന്നെഴുതണം മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു പേനയും കാലാസും എടുത്ത് വരാന്തയിലെ ചാരു കസേരയില് മലര്ന്നിരുന്നു ആലോചന തുടങ്ങി.എന്തെഴുതണം?കഥയോ കവിതയോ? ഒരുപാട് നേരം ആലോചിച്ചിട്ടും ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. ഭാവന വരുന്നില്ല.
ന്യൂയറ് വരവ് പ്രമാണിച്ച് ഹോട്ടല്‍ കാര്‍ നടത്തുന്ന ആഘോഷങ്ങളുടെ നോട്ടീസും ബോറ്ഡും കണ്ടപ്പോ ള്‍വരൂ, ഞാന്‍ പീഡിപ്പിക്കാം അല്ലെങ്കില്‍ എന്നെ പീഡീപ്പിക്കൂ . എന്ന് പറയുന്നതു പോലെ തോന്നി. ഒരു വശത്ത് പീഡിപ്പിച്ചതിന്റെ ബഹളങ്ങള്‍ കെട്ടടിങ്ങിയിട്ടില്ല.അപ്പോഴാണ്‍,ന്യൂ ഇയറ് ആഘോഷങ്ങളുടെ വരവ്.
കേരഫെഡോ ,കോക്കനട്ട് ബോര്‍ഡോ അല്ലേല്‍ കേരള സര്‍ക്കാരോ .. ഒന്നും കാശു തന്നിട്ടല്ല ഞാന്‍ ഇത് എഴുതുന്നേ…!
നേഴ്‌സ് ആയ എന്റെ ശ്രീമതിക്ക് ഇന്നലെ നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആയിരുന്നു. ഇന്നലെ പോകുമ്പോള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു ‘ രാവിലെ ഫ്രിഡ്ജില്‍ നിന്നും മാവു എടുത്തു ദോശ ഉണ്ടാക്കിയേക്കണം. പിന്നെ സാമ്പാര്‍ ഒന്നു ചൂടാക്കണം അതും ഫ്രിഡ്ജില്‍ ഉണ്ട് .രാവിലെ ഞാന്‍ വരുമ്പോള്‍ ഒരുമിച്ചു കഴിക്കാം. .’
ഓക്കേ.. . ഞാന്‍ സമ്മതം മൂളി.
ഞാന്‍ അവളെ വീണ്ടും കണ്ടു. ഇരുപത്തിരണ്ടു കൊല്ലങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം! അതും ഹൈദരാബാദ് എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ വച്ച്. കൊച്ചിയിലേക്കുള്ള ഫ്‌ലൈറ്റ് കാത്തു ലൌന്ജില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ വാതിലിലൂടെ റോസ് കടന്നു വന്നു. മനസ്സില്‍ ഒരു മിന്നല്‍ , ഓര്‍മയില്‍ ഒരു തെന്നല്‍ . വേണ്ട, വേണ്ട, തേങ്ങല്‍ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട. കൂടെ മകനാണെന്ന് തോന്നുന്നു
ഒരു നിലാവിന്റെ പൊന്‍ മെത്തപോലെ ഞാനോടിയെത്തുമെന്‍ ബാല്യം. അറിയാതെ ഞാന്‍ കണ്ട കിനാവുകളെല്ലാം ഒരു നോവായ് ദിനവും എന്നെ കരയിച്ചു. ഏതോ വിദൂരമാം അന്തസലിലത്തില്‍ തിമിര്‍ത്ത അവരാണ് എന്റെ ബാല്യം തച്ചുടച്ചത് . ഞാന്‍ ആ സമൂഹത്തിന്റെ അന്ധത ചുമന്നു. ദിവസവും അടിവാങ്ങി ചമ്മട്ടിയാല്‍ . മത വൈര്യങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ തല്ലി അതിവര്‍ എന്നെ കരുവാക്കി . ബാല്യ മെന്ന നൊമ്പരം എന്നെ വിട്ടകന്നപ്പോള്‍ ഞാനും തിമിര്‍ത്തു അറിയാ നേരത്ത്.
എനിക്ക് ചുറ്റും ഞാന്‍ മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത് . പതിയെ പതിയെ തല ഇടത്തോട്ടും വലത്തോട്ടും ചലിപ്പിച്ചു നോക്കി . എന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ ഇരുന്നാലും ഈ ചലനം മുഴുമിക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിയില്ലായിരുന്നു . ഓടിനടക്കുന്ന എന്റെ മനസ്സിനറിയില്ലായിരുന്നു ഒരു മൂലയില്‍ എന്റെ ശരീരം തളര്‍ന്നിരിക്കുകയാണെന്നു. ഒരു കൊതുക് തലയ്ക്കു ചുറ്റും പാട്ടും പാടി നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . പ്രതികരണ ശേഷി ഇല്ലാത്ത എന്റെ ശരീരത്തിലെ പാതി ചോരയും ഊറ്റി എടുത്തു അവന്‍ പറന്നു പോയി . മിനിട്ടുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കൊതുകിരുന്ന ഭാഗത്ത് ഒരു അടികൊടുത്തു . ചിന്തകളുടെ ഒരു കൂട്ടം വേലിയേറ്റം ഒരു മയില്‍ സന്‍ജരിച്ചു തിരിഞ്ഞു നിന്ന് മാടി വിളിച്ചു . ഉറക്കും വരും പോലെ കണ്ണുകള്‍ പതിയെ പതിയെ അടഞ്ഞു തുറന്നു .
